Տարիներ առաջ մի կույր էր ապրում: Բոլորը նրան ամեն ինչի լավագույնն էին տալիս, թե’ ուտելիքի, թե’ հագուստի և թե’ ամենալավ անկողինն ու սպիտակեղենը: Սակայն նա միշտ դժգոհ էր և գիշեր-ցերեկ բողոքում էր, որ իրեն վատ են վերաբերվում: Բոլորը ջուր էին խմում, իսկ կույրին կաթ էին տալիս, իրենք մի բաժակ բրինձ էին ուտում ու նրան՝ երեքը տալիս, կես բոքոն էին ուտում, նրան ՝ երկուսը տալիս, սակայն նա դարձյալ դժգոհ էր: մի օր էլ, խիստ զայրացած և հուսահատ, գառ են մորթում, խորովում, սկուտեղի վրա դնում ու մատուցում են կույրին: Նա հոտոտում է, փորձում է շոշափելով որոշել գառնուկի չափսերը, ապա սկսում է ուտել: Սակայն առաջին պատառը դեռ կուլ չտված, չի դիմանում և ասում է.
– Եթե սա իմ բաժինն է, բա ձե՞րը որքան կլինի:
Աղբյուրը՝ heqiat.am
Հարցեր և առաջադրանքներ
Դուրս գրիր ան ծանոթ բառերը
կույր – մարդ որ լավ չի
- 1. Ի՞նչ սովորեցրեց քեզ այս առակը: Քո կարծիքով, ո՞րն է այս առակի հիմնական ասելիքը:
Որ քեզ բան են տալիս դու գոհ եղի։ - Բնութագրի՚ր կույրին:
Կույրը ամեն ինիչ ից դժգոհ և անամոթ եր ։ - Նոր վերնագիր մտածիր:
Ամենինչից դժգոհ Կույրը։
Տեքստից դուրս գրեք այն բառերը որոնց հնչյուների և տառերի քանակները չեն համապատասխանում։